Η Βαλερί Τριερβελέρ Μιλάει Για Τον Χωρισμό Της Από Τον Ολάντ
Η Βαλερί Τριερβελέρ, η πρώην σύντροφος του Φρανσουά Ολάντ, μίλησε για όλους και για όλα σε συνέντευξη που παραχώρησε στο «Paris Match» (περιοδικό που αρθρογραφούσε για χρόνια) και στο «Le Parisien». Η πρώην Π΄ρωτη Κυρία της Γαλλίας δήλωσε πως παρότι γνώριζε τις φήμες που κυκλοφορούσαν για τη σχέση του Γάλλου Προέδρου με την Γκαγιέ, όταν το έμαθε ήταν σαν να έπεσε «από ουρανοξύστη».
Αναφερόμενη στην ανακοίνωση του Προέδρου για το τέλος της σχέσης τους σχολίασε με καυστικότητα και πικρία: «18 λέξεις, σχεδόν μια λέξη για κάθε μήνα που περάσαμε μαζί από την εκλογή του. Χρειάζονται δυο για να υπάρξει αγάπη, αλλά ένας για να χωρίσεις».
Ο δημοσιογράφος «Le Parisien», που την ακολούθησε στο ταξίδι της στην Ινδίαό, αποκάλυψε ότι καθόλη τη διάρκεια της πτήσης προς την Ινδία η Τριεβερλέρ απαντούσε σε γραπτά μηνύματα του Ολάντ, που ανησυχούσε για την οργάνωση του ταξιδιού και την υγεία της Τριερβελέρ, ενώ η ίδια ξεκαθαρίζει ότι βρίκσεται σε καλή ψυχολογική κατάσταση. «Μπορεί να φαίνεται περίεργο, αλλά δεν διανύω περίοδο κρίσης. Δεν είναι αυτή η πρώτη ρήξη στη ζωή μου. Αυτή η ρήξη είναι βίαια, γιατί έχει μιντιακή προβολή. Δεν σταματά η ζωή, επειδή δεν είμαι πια Πρώτη Κυρία».
Η Βαλερί Τριερβελέρ αναφέρθηκε στα πρώτα χρόνια της ζωής της λέγοντας ότι μεγάλωσε σε εργατικές κατοικίες και πως η χλιδή των Ηλυσίων δεν ταίριαζε στην προσωπικότητά της: «Η πολιτική είναι ένας κόσμος στον οποίο η προδοσία έχει ένα τίμημα και αυτές δεν είναι οι δικές μου αξίες. Βρέθηκα στο Μέγαρο των Ηλυσίων μέσα στη χλιδή. Ο κόσμος γνωρίζει ελάχιστα, αλλά η μητέρα μου ήταν ταμίας και ο πατέρας μου είχε χάσει το ένα του πόδι. Μεγάλωσα σε εργατικές κατοικίες. Υπήρχε μια τεράστια διαφορά. Τους τελευταίους μήνες συνειδητοποίησα πόσο τυχερή ήμουν... Αυτό που έζησα ήταν μια εξαιρετική ζωή που με πήγε σε κάτι άλλο. Θα ξεκινήσω τη ζωή μου από την αρχή, αλλά θα είναι εμπλουτισμένη με μια νέα εμπειρία. Μέσα σε λίγες ημέρες έλαβα εκατοντάδες γράμματα και μηνύματα υποστήριξης».
Όσον αφορά στους επαγγελματικούς στόχους, δηλώνει ότι δεν θέλει να εγκαταλείψει την δημοσιογραφία, αλλά «είναι πολύ νωρίς» για να αποφασίσει πού θα προσανατολιστεί. Στις σκέψεις βρίσκεται η ιδέα της συγγραφής ενός βιβλίου, ενώ εμπλουτισμένη με την εμπειρία της Πρώτης Κυρίας εκφράζει την επιθυμία της να συνεχίσει να ασχολείται με φιλανθρωπικές δραστηριότητες.