ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (Ιούλιος 2003- Δεκέμβριος 2011)
(Foto: γραμματόσημο ΣΥΓΑΠΑ www.sos-sygapa.eu )
Σας ενημερώνουμε ότι ο
Συνήγορος του Πολίτη απέστειλε στην Επιτροπή Δικαιωμάτων του Παιδιού του
Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, έκθεση σχετικά με την εφαρμογή της Διεθνούς Σύμβασης
για τα Δικαιώματα του Παιδιού στην Ελλάδα από το 2003 ως το 2011, η οποία περιλαμβάνει
τις κυριότερες διαπιστώσεις και προτάσεις του Συνηγόρου του Παιδιού σε θέματα
προάσπισης και προαγωγής των δικαιωμάτων των ανηλίκων.
Η έκθεση απεστάλη εν όψει της εξέτασης της 2ης και 3ης Εθνικής Έκθεσης για την εφαρμογή της
Σύμβασης, που θα λάβει χώρα στη Γενεύη στις 6 Ιουνίου 2012, στην οποία
πρόκειται να παραστεί και ο Βοηθός Συνήγορος για τα Δικαιώματα του Παιδιού,
Γιώργος Μόσχος.
Έκθεση στα ελληνικά εδώ: Έκθεση προς την Επιτροπή
Δικαιωμάτων του Παιδιού του ΟΗΕ
8 Οικογένεια
και εναλλακτική φροντίδα
8.1
Γονική επιμέλεια, γονικές ευθύνες, βοήθεια στους γονείς (Άρθρα 5, 18)
Οι υπηρεσίες στις οποίες μπορεί να απευθυνθεί ένα παιδί
ή μια οικογένεια για συμβουλευτική και υποστήριξη σχετικά με την άσκηση της
γονικής επιμέλειας είναι περιορισμένες και η αναμονή αρκετά μεγάλη.
Παντελής είναι η απουσία υπηρεσιών οικογενειακής διαμεσολάβησης
και εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών περί την εφαρμογή δικαστικών αποφάσεων, την
γονική επιμέλεια και το δικαίωμα της επικοινωνίας των παιδιών με τον γονέα που
δεν διαμένει μαζί τους.
Όταν ένας έφηβος ανήλικος επιθυμεί να εκφράσει τις αντίθετες
απόψεις του σχετικά με την εφαρμογή δικαστικών αποφάσεων στα θέματα επιμέλειας
και επικοινωνίας με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει μαζί, δεν έχει τη δυνατότητα
απ’ ευθείας προσφυγής σε μια δικαστική αρχή ή άλλη δημόσια υπηρεσία που να
ενεργεί εκ μέρους του προς τη δικαιοσύνη, καθώς είναι υποχρεωμένος να ενεργήσει
μέσω του γονέα που έχει τη νόμιμη εκπροσώπησή του.
Η δυνατότητα προσφυγής ανηλίκου σε δημόσιες
υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας και ψυχικής υγείας χωρίς τη συνοδεία / συναίνεση
του γονέα αποτελεί ζήτημα αμφισβητούμενο και όχι ρητά αναφερόμενο στο νόμο.
Σε περίπτωση διαζυγίου, η άσκηση της γονικής
μέριμνας ρυθμίζεται από το δικαστήριο που την αναθέτει στον ένα από τους δύο
γονείς, ή -εφόσον αυτοί συμφωνούν- και στους δύο. Στην πράξη, ως επί το
πλείστον η επιμέλεια ανατίθεται στη μητέρα. Εάν τα παιδιά είναι γεννημένα εκτός
γάμου, ο πατέρας αποκτά γονική μέριμνα μετά την αναγνώριση, την οποία ασκεί
μόνο κατ’ εξαίρεση και υπό προϋποθέσεις. Οι παραπάνω ρυθμίσεις αποκλίνουν από
την αρχή που θεμελιώνεται από το άρθρο 18 της Σύμβασης.
Σημαντικότατη θεσμική έλλειψη είναι η απουσία οικογενειακών
δικαστηρίων, πλαισιωμένων από ειδικότητες (κοινωνικούς λειτουργούς και ειδικούς
ψυχικής υγείας)22.
22 Βλ. Ετήσια έκθεση Συνηγόρου του Πολίτη, 2006,
σελ. 200
Προτάσεις: