(…)Η οικονομική ευμάρεια της Ελένης Μενεγάκη δεν εμπόδισε το δικαστήριο από το να ορίσει το ποσό της μηνιαίας διατροφής που καλείται να πληρώνει ο Γιάννης Λάτσιος για τα τρια ανήλικα τέκνα του
σε 3.000 ευρώ. (…)
Έχω γράψει πολλές φορές για το αμφιλεγόμενο σύστημα εκτίμησης από το ποινικό δίκαιο, στην χώρα μας, απόδοσης διατροφής, αλλά και την συμπεριφορά των δικαστών στους αντίδικους, σε σημείο που ένας παρατηρητής ανθρωπίνων δικαιωμάτων θα διέκρινε “ΡΑΤΣΙΣΜΟ” κατά των ΠΑΤΕΡΑΔΩΝ.
Έχω γράψει επανηλλειμένος ότι η έννοια διατροφή στην Ελλάδα έχει διαστρεβλωθεί, και έχει αναβαθμιστεί σε μια σταθερή πηγή εσόδου αφού κατά 95% πάντα η “Μητέρα” αντιμετωπίζεται ως εξιλαστήριο θύμα, ενώ από την πλευρά της αντιμετωπίζει τα παιδιά σαν μια καλή πηγή εσόδων, αφού η πρώτη της σκέψη είναι να τιμαριθμοποιήσει το παιδί, ανάλογα την ηλικία, και να κάνει το αλισβερίσι του πρόσθετου εσόδου που προέκυψε από μια αποτυχημένης σχέσης. Οι περισσότερες προσφυγές όμως, δεν αντιμετωπίζονται από τους δικαστές σαν μια προσφυγή εκδικητικής συμπεριφοράς από την μητέρα, αλλά αντιθέτως εκδικείται ΠΑΝΤΑ τον πατερά, βλέποντας σαν ένα απεχθές αντικείμενο απέναντι από την έδρα, και έχω γνώση όσων λέω. Μια από τις περιπτώσεις που είχα δει όταν είχαμε αναλάβει την δημιουργία με την φίλη Φωτεινή της σελίδας του ΣΥΓΑΠΑ, ήταν για ένα ζευγάρι δικαστών. Το ζευγάρι δικαστών χώρισε και εκδικάστηκε κατά του πατέρα το ποσό των 4000€ για ένα!!!! παιδί. Κατά την έρευνα έφεσης προέκυψε ότι είχε επιρροή στην έδρα αφού η πρόεδρος ήταν γυναίκα και φίλη της συζύγου. Τότε ο σύζυγος είχε μηνιαίο μισθό 6000€ στο σύνολο, και βασικό 3600€. Με λίγα λόγια εκδίκασε το δικαστήριο 400€ πάνω από τον σταθερό μισθό, γιατί η δικαστίνα ήθελε να εκδικηθεί τον σύζυγο της.
Αυτά συμβαίνουν στα Ελληνικά δικαστήρια, και έχω γράψει ότι το σύστημα θα πρέπει πλέον να στρέψει το βλέμμα του κατά της δίκαιας απόδοσης δικαιοσύνης, με προτάσεις που πολλάκις έχουν καταθέσει οι οργανώσεις για την μονογονεϊκή οικογένεια.
Εμείς προτείνουμε
1. έλεγχος των πραγματικών περιουσιακών στοιχείων και των δυο γονιών με εισαγγελική εντολή ανοίγματος λογαριασμών τραπεζικών η άλλων και καταγραφή του πραγματικού πλούτου και των δυο, πριν την εκδίκαση της διατροφής. Η απόδοση να γίνεται δικαιότερη και ισομερή.
2. αντιμετώπιση φορολογική, δίκαιη προς την αλήθεια καταβολής της διατροφής.
Αυτήν την στιγμή η καταβολή της διατροφής αν αποδίδεται ΜΟΝΟ για το παιδί, δεν λαμβάνεται σαν έσοδο για την μητέρα, οπότε εκεί προκύπτει για μεν τον πατέρα μια απώλεια εισοδήματος που δεν του δίνεται το δικαίωμα να δικαιολογήσει, για δε την μητέρα ένα έσοδο ΜΑΥΡΟ, που σε περιπτώσεις σαν του τίτλου δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητες.
3. Να υποχρεώνεται από την εφορία η μητέρα που έχει δηλώσει ως μονογονεϊκή, και εισπράττει διατροφή για το παιδί, να δηλώνει το ποσό της διατροφής και να προσκομεί αποδείξεις που να δικαιολογούν την κάλυψη του ανά μήνα. Αν προκύπτει ποσό που δεν εκμεταλλεύτηκε από την διατροφή και καρπώθηκε σαν ιδίο όφελος, να φορολογείται σαν έσοδο.
4. κατά την εκδίκαση οι δικαστές να λαμβάνουν από τον μισθό η σύνταξη το αναλογούν ποσό επιβίωσης, και να βγαίνει η διατροφή στο υπόλοιπο ποσό. Είναι αδιανόητο να παίρνει ο πατέρας 1100€ και να ζητά η μητέρα 800€ για διατροφή ενός και μόνο παιδιού, και αυτή να αποδίδεται. Ποτέ δεν αναφέρεται το σκεπτικό. Οπότε έχουμε το δικαίωμα να πιστεύουμε ότι θέλουμε.
5. Να αλλάξει το σκεπτικό απόδοσης της επιμέλειας, να εδραιωθεί η συνεπιμέλεια, ( και οι δυο γονείς συνετέλεσαν στην δημιουργία ενός παιδιού και δεν είναι προνόμιο του ενός), και όταν αποδίδεται επιμέλεια σε πατέρα να βγαίνει και η διατροφή, και όχι εκεί η δικαιοσύνη να ρωτά αν δέχεται να εισπράττει διατροφή ο πατέρας. Μακάρι να έδειχναν την ίδια ευαισθησία και στις περιπτώσεις των μητέρων και να τις ρωτούσαν αν δέχονται να εισπράττουν διατροφή.
6. όταν το παιδί φτάσει την ηλικία των 13 χρόνων να έχει δικαίωμα ο πατέρας να ζητήσει αναπροκαθορισμό επιμέλειας.
7. να θεσπιστεί με νόμο πλέον στην εκδίκαση της διατροφής, να αναγράφεται η χρονική λήξη απόδοσης της διατροφής, βάση της ηλικίας του παιδιού. Αυτήν την στιγμή από την ώρα που το αγόρι πάει φαντάρος σταματά και η απόδοση. Όσο για τα κορίτσια αυτή έχει καθοριστεί στην ηλικία των 18 χρόνων, εκτός και σπουδάζει. Εκεί υπάρχει ένα μεγάλο καινό, και γιαυτό αναφέρουμε την αναγραφή ημερομηνίας. Είχα διαβάσει περίπτωση που το κορίτσι εισέπραττε από τον πατέρα διατροφή, με την δικαιολογία ότι ήταν φοιτήτρια. Θέλετε να ακούσετε την ηλικία της; 31 χρόνων. Οι λεγόμενοι αιώνιοι φοιτητές. Ο πατέρας είχε πλέον συνταξιοδοτηθεί και στο τέλος έμαθα ότι αυτοκτόνησε διότι δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στην διατροφή, που με τον καιρό είχε φτάσει το διπλάσιο των εσόδων του, και κινδύνευε να πάει και στην φυλακή για μι απόδοσης διατροφής πάνω από 2 χρόνια.
Θα ήθελα να πω, ότι οι εκφράσεις από “δήθεν μητέρες” ότι εμείς τραβάμε του θεού τα πάθη για να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας, που όλη μέρα λείπουν η για εργασία η για άλλους λόγους και τα παιδιά μεγαλώνουν με νταντάδες και παππούδες η γιαγιάδες, ας σταματήσει πια, γιατί υπάρχουν και πατεράδες ήρωες, που χωρίς διατροφές και άλλες βοήθειες μεγάλωσαν τα παιδιά τους γιατί τα αγαπούσαν και δεν τα είδαν ποτέ σαν μέσο εσόδων στο πορτοφόλι τους. Αν δε το δείτε στατιστικά τα παιδιά που μεγαλώνουν με τους πατεράδες εν σχέση με τις μητέρες, γίνονται πιο υπεύθυνα, πιο δραστήρια, και με λιγότερο ποσοστό κατάθλιψης. Για όσους δε, τρέξουν να δικαιολογήσουν ακρότητες εκατέρωθεν, εγώ δεν μιλώ για τέτοιες καταστάσεις. Είναι καταδικαστέες, από όπου και αν προέρχονται.
Τέλος θα ήθελα να εκφράσω την απορία μου για το σκεπτικό απόδοσης διατροφής σε ποσά στην σημερινή κατάσταση της χώρας, αναδεικνύοντας ανισότητα σκέψεως της απόδοσης, όταν για ένα παιδί ουτε 10 χρόνων χρειάζεσαι 1000€, και μια οικογένεια καλείται να ζήσει με 800€ η λιγότερα.
Αυτό είναι ένα Ελληνικό φαινόμενο, και πρέπει να αναπροσαρμοστεί και να αναπροκαθοριστεί η σκέψη των δικαστών.
Ν.Τ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου