Γονική Αποξένωση, στη Βραζιλία

A Alienação Parental, independente de ser ou não considerada uma síndrome, é um fenómeno socio-jurídico e familiar multidisciplinar e globalizado. Não se trata de um fenómeno novo, mas pouco conhecido, quer pela sociedade em geral, quer pelos operadores de direito, pelo que é fundamental a divulgação, informação e formação sobre este tema para todos os operadores que com ele se deparam no exercício da sua atividade, e para as famílias. A Alienação Parental tem sido um fenómeno em expansão, no qual não há vencedores, mas em que a maior vítima e quem mais sofre são as crianças, uma vez que são a peça principal deste jogo de domínio dos afetos. Tem sido considerada como um abuso emocional, uma violência psicológica para as crianças com potenciais graves consequências, quer para o seu superior interesse e bem-estar psico-emocional, quer para o seu desenvolvimento da personalidade, e projeção na vida adulta. Os atos de alienação parental violam gravemente a dignidade da criança, o seu direito à liberdade dos afetos, violando a Convenção Europeia dos Direitos da Criança e os seus Direitos Constitucionais Fundamentais, pois que destrói, desestrutura, desmoraliza e desacredita os laços paterno-filiais. Deste modo, todos os esforços empreendidos na informação acerca do que é a Alienação Parental e os seus aspetos jurídicos, quer dirigida à sociedade em geral, quer dirigida às escolas, aos operadores das ciências sociais e jurídicas, serão um novo ganho, uma nova conquista no combate a este fenómeno. A Revista Digital Alienação Parental vem trazer informação sobre o tema em divérsas áreas, facultando conhecimento e instrumentos de trabalho. A Revista Alienação Parental tem tiragem trimestral. visite-nos em http://revistaalienacaoparental.webnode.pt/

©2014 revista alienação parental | revistaalienacaoparental@gmail.com

Εξετάζεται η πρόταση Ρακιντζή για αξιολόγηση δικαστών, Ευα Καραμανώλη

ΕΤΙΚΕΤΕΣ:

Νέο σύστημα αξιολόγησης των δικαστών, επί όλων των αποφάσεων που εκδίδουν και όχι μόνο επί αυτών που προσβάλλονται, λαμβάνοντας υπ’ όψιν παράγοντες όπως η νομική κατάρτιση, ο χειρισμός της γλώσσας, η συχνότητα αναβολής των υποθέσεων, αλλά και η ταχύτητα εκδόσεως των αποφάσεων, εξετάζει η κυβέρνηση μετά σχετική πρόταση του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης κ. Λέανδρου Ρακιντζή.

Εν όψει της αναθεώρησης του Συντάγματος, με αντικειμενικό σκοπό να επιτευχθεί απόλυτη αξιοκρατία και διαφάνεια στον ευαίσθητο και νευραλγικό τομέα της Δικαιοσύνης, αλλά και να υπάρξει επιτάχυνση στους ρυθμούς της απονομής της, η κυβέρνηση εξετάζει την πρόταση του Γενικού Επιθεωρητή, η οποία έχει τεθεί υπόψη μεταξύ άλλων, όλων των πρώην αλλά και του νυν υπουργού Δικαιοσύνης Χαράλαμπου Αθανασίου.

Σύμφωνα με το σχέδιο που μελετά η κυβέρνηση, το σύνολο των δικαστών και ιδιαίτερα ο εισηγητής δικαστής που επιλαμβάνεται σε περίπτωση αναιρέσεως, θα πρέπει να αξιολογείται με κλίμακα από το 1 έως το 10 από δικαστές ανώτερης βαθμίδας, ενώ θα πρέπει να εξετάζονται όλες οι υποθέσεις και όχι μόνο αυτές που προσβάλλονται. Βασικοί παράγοντες για την αξιολόγηση θα είναι η ουσιαστική κρίση του δικαστή, η νομική του κατάρτιση, ο χειρισμός της γλώσσας, η διατύπωση των αποφάσεων, η ταχύτητα έκδοσής τους αλλά και η ευκολία με την οποία αναβάλλουν οι δικαστές την εκδίκαση της υπόθεσης. Ο νέος τρόπος βαθμολόγησης θα εφαρμόζεται παράλληλα με την ισχύουσα διαδικασία αξιολόγησης των δικαστών και εν συνεχεία οι δύο βαθμολογίες θα συναθροίζονται και με τη χρήση συντελεστή θα βρίσκεται ο μέσος όρος.

Για να διασφαλιστεί το αδιάβλητο της διαδικασίας, η βαθμολογία αυτή, επειδή θα βασίζεται σε αντικειμενικά κριτήρια, δεν θα μπορεί να προσβληθεί ενώπιον του συμβουλίου επιθεώρησης, ώστε να αποκλεισθούν οι διάφορες παρεμβάσεις, και θα είναι απόρρητη, προσιτή μόνο στην υπηρεσία επιθεώρησης και το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο. Θα καταχωρείται αμέσως ηλεκτρονικά, ώστε ανά πάσα στιγμή να προκύπτει η πραγματική εικόνα του δικαστή βάσει των κριτηρίων που έχουν τεθεί, αλλά και ως προς το έργο που παράγει. Εκτιμάται ότι η εφαρμογή του εν λόγω συστήματος αξιολόγησης θα βοηθήσει και τους ίδιους τους επιθεωρητές, καθώς έχοντας πρόσβαση στο ηλεκτρονικό σύστημα θα μπορούν να εξοικονομούν χρόνο για την εξέταση των καταγγελιών, της συμπεριφοράς και του ήθους των δικαστών.

Διαρκής βαθμολόγηση

Εξαιτίας του ισχύοντος τρόπου βαθμολόγησης, πολλές φορές προβάλλεται από τους ίδιους τους δικαστές ο ισχυρισμός ότι συνάδελφοί τους δεν βαθμολογούνται με αντικειμενικά κριτήρια, καθώς δεν υπάρχουν αποφάσεις τους που προσβάλλονται σε ανώτερα δικαστήρια. Με το νέο σχέδιο που εξετάζει η κυβέρνηση «θα βαθμολογούνται όλες οι αποφάσεις, πολιτικές και ποινικές, που εισάγονται σε ανώτερο δικαστήριο, ή δε βαθμολόγηση θα είναι διαρκής και σε βάθος χρόνου». «Ενδεχομένως να προβληθεί η αντίρρηση ότι ο Αρειος Πάγος και το Συμβούλιο της Επικρατείας δεν εξετάζουν την ουσία της υπόθεσης αλλά μόνο το νομικό μέρος», επισημαίνει στην εισήγησή του ο Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης. Ο ίδιος, ωστόσο, αντιτείνει ότι αυτό δεν ισχύει καθώς «και η ουσία της υπόθεσης εξετάζεται με τον αναιρετικό λόγο της έλλειψης αιτιολογίας».

Tι ισχύει σήμερα

Κυρίως εξετάζονται οι πολιτικές αποφάσεις και όποιες ποινικές προσβληθούν. Αντικείμενο κρίσης αποτελεί το σκεπτικό με το οποίο έχουν εκδοθεί. Ως προς τη βαθμολόγηση των δικαστών, είναι συνήθως γενική και υπάρχουν πολλές καταγγελίες που αναφέρουν ότι απηχεί επί της ουσίας την προσωπική άποψη και την ψυχολογία των επιθεωρητών. Τα όποια συμπεράσματα εξάγονται κυρίως από τις παρατηρήσεις που συνοδεύουν  τις εκθέσεις, οι οποίες  ωστόσο είναι συνήθως στερεότυπες.

Οι εκθέσεις επιθεώρησης λαμβάνονται υπόψη κατά τις προαγωγές των δικαστών από το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο.

Το θέμα της επιθεώρησης των δικαστών και των δικαστηρίων έχει ανακινηθεί αρκετές φορές, κυρίως λόγω των υφιστάμενων καταγγελιών που αφορούν κωλυσιεργία στην έκδοση αποφάσεων και τους αργούς ρυθμούς με τους οποίους απονέμεται η Δικαιοσύνη. Παγίως, ωστόσο, οι όποιες προσπάθειες ή έστω σκέψεις εκφράζονται για αλλαγή του υφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου «σκοντάφτουν» πάνω στις έντονες αντιρρήσεις των δικαστικών ενώσεων, οι οποίες κάνουν λόγο για απόπειρες «αστυνόμευσης» των δικαστών και «προσβολής της ανεξάρτητης δικαστικής κρίσης». 

www.sos-sygapa.eu

Έντυπηhttp://www.kathimerini.gr/751603/article/epikairothta/ellada/e3etazetai-h-protash-rakintzh-gia-a3iologhsh-dikastwn

ορμονικές διαταραχές κατά την πατρότητα

Συμπτώματα εγκυμοσύνης για…μπαμπάδες  www.sos-sygapa.eu

Πηγή : Paidorama.com 
Είναι συνηθισμένο να μιλάμε για «μητρικό φίλτρο». Πολλές γυναίκες λέγεται ότι «γεννιούνται» για να γίνουν μάνες μιας και το έχουν στην φύση τους. Τι γίνεται όμως με την πατρότητα; Υπάρχει πατρικό φίλτρο και πότε ένας άντρας αισθάνεται επί της ουσίας μπαμπάς; Έρευνες των τελευταίων χρόνων δείχνουν ότι χάρη σε ορμονικές αλλαγές που υφίστανται οι μέλλοντες μπαμπάδες δίνουν και σε αυτούς μεγάλη δόση πατρικού φίλτρου! Αύξηση βάρους, ναυτίες, διατροφικές διαταραχές. Είναι γεγονός ότι μιλάμε για κάποια από τα συμπτώματα εγκυμοσύνης. Στην συγκεκριμένη περίπτωση όμως αυτά τα συμπτώματα αφορούν τους μέλλοντες μπαμπάδες και το σύνδρομο Couvade που συνοδεύει ορισμένους από αυτούς!   Τι είναι το σύνδρομο Couvade Πρόκειται για ένα ψυχαναγκαστικό σύνδρομο χάρη στο οποίο οι άντρες των οποίων οι γυναίκες εγκυμονούν, «συμπάσχουν» μαζί τους και «συντονίζονται» αποκτώντας πολλά από τα συμπτώματα της εγκυμοσύνης. Έχει παρατηρηθεί ότι μετά την γέννηση ενός μωρού, τα επίπεδα της τεστοστερόνης (ανδρικής ορμόνης) μειώνονται σε καταστάσεις που οι μπαμπάδες παρηγορούν τα μωρά τους, κάτι που δείχνει ότι και χάρη στην φύση ένα μωρό «γλυκαίνει» και τον πατέρα. Αυτό όμως που είναι εντυπωσιακό, είναι ότι στη διάρκεια που κυοφορεί η γυναίκα σε πολλούς από τους άντρες που συμμετείχαν στην έρευνα που αφορά στο σύνδρομο Couvade είχαν αυξηθεί τα επίπεδα της προλακτίνης στο αίμα. Πρόκειται για την ορμόνη που ευθύνεται για την παραγωγή γάλακτος στην διάρκεια της λοχείας. Αυτή η ορμόνη υπάρχει στους άνδρες, αλλά σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Στους άνδρες που είχαν το εν λόγω σύνδρομο η προλακτίνη ήταν ανεβασμένη . Ο όρος couvade χρησιμοποιήθηκε αρχικά από τον ανθρωπολόγο Ε. Β. Tylor το 1865 για να περιγράψει ορισμένα τελετουργικά πατρότητας που εκτελέσθηκαν από τους συζύγους ενώ οι γυναίκες τους γεννούσαν. Γι’ αυτά  τα τελετουργικά υπήρξαν αναφορές σε πολλές διαφορετικές ιστορικές περιόδους καθώς επίσης και τους διάφορους πολιτισμούς σε όλο τον κόσμο (από την αρχαία Ελλάδα και τα μέρη της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, βασκικές περιοχές της βόρειας Ισπανίας, Κίνα, Ταϊλάνδη, Μπόρνεο, μέρη της Ρωσίας, και πολλών ινδικών φυλών στο Βορρά καθώς επίσης και τη Νότια Αμερική). Οι τελετουργίες αυτές είχαν διάφορους πιθανούς σκοπούς ανάλογα τον τόπο καταγωγής τους. Άλλες φορές πραγματοποιούνταν για να κρατήσει ο πατέρας τα κακά πνεύματα μακριά από την μητέρα και το παιδί την ώρα της γέννας, για να ενισχυθεί το συναισθηματικό δέσιμο μεταξύ του πατέρα και του παιδιού, για να ενισχυθεί η σχέση του πατέρα με τα υπερφυσικά όντα ώστε να μπορεί να καθοδηγήσει το παιδί στον κόσμο. Το σύνδρομο couvade σήμερα Αμερικάνοι παθολόγοι το κατατάσσουν στις ψυχιατρικές διαταραχές. Ίσως οφείλεται στο ότι υπάρχουν άντρες που «ζηλεύουν» την δυνατότητα που έχει μια γυναίκα να γεννήσει ή ότι στο ότι μερικοί άντρες προσπαθούν να «συναγωνιστούν» την γυναίκα τους ακόμη και σε αυτό τον τομέα. Σας φαίνεται απίθανο; Μην ξεχνάτε πως πρόκειται για κάτι ψυχοσωματικό και σε αυτό τον τομέα «άβυσσος» η ψυχή του ανθρώπου ! Μόνο μερικά άτομα, εντούτοις, αναπτύσσουν έντονα συμπτώματα και «νοσούν» από αυτό το σύνδρομο. Μερικές μελέτες αναφέρουν η συμπτωματική εγκυμοσυνη , όπως αλλιώς αναφέρεται, εμφανίζεται κατά τη διάρκεια του 2ου τριμήνου της εγκυμοσύνης της συζύγου καθώς επίσης και λίγο πριν την γέννηση του μωρού. Συνήθως εμφανίζεται σε άντρες που γίνονται για πρώτοι φορά πατέρες, αλλά είναι εξίσου πιθανό (πολύ σπάνια) να εμφανιστεί  και σε άτομα που έχουν ήδη παιδιά.

Πηγή : Paidorama.com [ http://www.paidorama.com/simptwmata-egkimosinis-gia%E2%80%A6mpampades.html ]

Να ποιους διαφημίζει το κατεστημένο αντί να είναι αντικειμενικό και να παρουσιάζει όλα τα κινήματα

<iframe width="640" height="360" src="//www.youtube.com/embed/ikg8QqsNMkQ?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

Είμαι υποψήφιος Δήμαρχος, είμαι άνδρας-πατέρας-διαζευγμένος και δεν έχω κανένα νόσημα

'ΤΟ ΜΕΣΟΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ', ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΟΛΓΑ ΣΕΛΛΑ
http://www.kathimerini.gr/712697/opinion/epikairothta/arxeio-monimes-sthles/to-meso-einai-to-mhnyma

Το ένα συμβαίνει τώρα. Το άλλο είχε συμβεί μερικά χρόνια πριν -αρκετά- και τώρα γίνεται ταινία. Το πρώτο είναι η διάθεση των διαζευγμένων πατεράδων να ιδρύσουν κόμμα και να διεκδικήσουν την ψήφο του κοινού στις επόμενες ευρωεκλογές, θέλοντας έτσι να κάνουν γνωστά τα προβλήματα και τα αιτήματά τους.

Το δεύτερο είναι ένα υπαρκτό πρόσωπο που από χθες η ιστορία του προβάλλεται στις μεγάλες οθόνες των αθηναϊκών κινηματογράφων: του ομοφυλόφιλου και ακτιβιστή Χάρβεϊ Μιλκ, που το 1977 εξελέγη δημοτικός σύμβουλος του Σαν Φρανσίσκο έχοντας δηλώσει ανοικτά τον σεξουαλικό προσανατολισμό του, σε μια εποχή που κάτι τέτοιο δεν ήταν διόλου αυτονόητο.

Ποιο είναι το κοινό στοιχείο των δύο αυτών μακρινών και διαφορετικών περιπτώσεων; Οτι και οι μεν και ο δε επέλεξαν τον δρόμο της πολιτικής για να δημοσιοποιήσουν και να υπερασπιστούν κοινωνικά, κατά κύριο λόγο, δικαιώματα. «Ο ρόλος της εξουσίας είναι να δίνει χώρο στην ελπίδα» έλεγε ο Χάρβεϊ Μιλκ. «Αποφασίσαμε να «κατέβουμε» συλλογικά, ιδρύοντας το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Κόμμα, με στόχο να παλέψουμε για τα αιτήματά μας μέσα από την Ευρωβουλή. Ποιος ξέρει, ίσως έτσι ακουστούμε και στην Ελλάδα», δηλώνει ο πρόεδρος του Συλλόγου για την Ανδρική και Πατρική Αξιοπρέπεια κ. Νίκος Σπιτάλας («Κ», 15/1/09). Που πάει να πει ότι εκεί όπου όλα έχουν τελειώσει, η συνεννόηση, η καλή θέληση, η διαλλακτικότητα, η σύμπνοια, η συναίνεση, η κατανόηση, το μόνο που μένει είναι η εξουσία. Η οποία συνήθως συνοδεύεται από δημόσιες θέσεις. Που, υπό κανονικές συνθήκες, σημαίνει ότι μια μεγάλη μερίδα συνανθρώπων έχουν εκτιμήσει και γι' αυτό τιμήσει τη συμπεριφορά όσων κατεβαίνουν στον πολιτικό στίβο, μεγαλύτερης ή μικρότερης εμβέλειας. Από την Ευρωβουλή μέχρι ένα δημοτικό συμβούλιο.

Μπορώ να υποθέσω τα προβλήματα που αντιμετώπισε ο αληθινός Χάρβεϊ Μιλκ, όντας διαφορετικός σε μια εποχή που καθόλου δεν συγχωρούσε τις διαφορετικότητες. Γνωρίζω τα τεράστια προβλήματα των διαζευγμένων πατεράδων που ζουν σήμερα δίπλα μας, ανάμεσά μας. Εχω δει τη σιωπηλή απελπισία τους, την αφόρητη πίκρα τους, την τεράστια αίσθηση αδυναμίας, που ακυρώνει το πατρικό πρότυπο. Ο Χάρβεϊ Μιλκ διεκδίκησε την ψήφο των συμπολιτών του στο Σαν Φρανσίσκο για να αισθανθεί ασφαλής και αποδεκτός. Δεν τα κατάφερε. Δολοφονήθηκε από έναν ακραία μισαλλόδοξο. Οι διαζευγμένοι πατεράδες δηλώνουν ότι θα διεκδικήσουν την ψήφο των Ευρωπαίων πολιτών για να γνωστοποιήσουν τα αδιέξοδά τους.

Αυτή είναι η λύση όμως; Κάθε κοινωνική ομάδα που έχει ένα ζήτημα να επιλύσει ή να διεκδικήσει να φτιάχνει ένα κόμμα; Σαν μια ακόμα αίσθηση αδυναμίας μου μοιάζει αυτό. Σαν δηλαδή να έχουμε παραιτηθεί από την ελπίδα ότι οι φορείς (δηλαδή τα κόμματα, οι οργανισμοί), οι θεσμοί (δηλαδή η πολιτεία, η Βουλή) έχουν τη δυνατότητα να κοιτάξουν, να ακούσουν, να αφουγκραστούν και να εκφράσουν όλο και περισσότερες ανάγκες μιας κοινωνίας. Και να παίρνουμε την κατάσταση στα χέρια μας.

Εχουν αιτήματα οι διαζευγμένοι πατεράδες και δεν φαίνεται να βαυκαλίζονται ότι οι ίδιοι θα τα επιλύσουν. Να ακουστούν θέλουν, γι' αυτό βουτάνε στα βαθιά της... πολιτικής. Υπογραμμίζοντας, μ' αυτήν την κίνηση, το τεράστιο έλλειμμα θεσμών και νομικών πλαισίων που να απαντούν στις σύγχρονες ανάγκες. Ετσι, η πολιτική γίνεται το μέσον, αντί να ακούει το μήνυμα.

Κόμμα αδικημένων μπαμπάδων, espresso

http://www.espressonews.gr/%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%B5%CF%87%CF%8C%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%BF/21632/%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CE%BC%CE%B1-%CE%B1%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CF%89%CE%BD-%CE%BC%CF%80%CE%B1%CE%BC%CF%80%CE%AC%CE%B4%CF%89%CE%BD 

ΣΥΓΑΠΑ www.sos-sos-sygapa.eu

Συνεπιμέλεια στη Σουηδία

Στη Σουηδία : ΣΥΓΑΠΑ  www.sos-sygapa.eu 

• η εξίσου κοινή επιμέλεια είναι ο κανόνας και κατ’ εξαίρεση το δικαστήριο αποφασίζει διαφορετικά,
• ο αυξημένος ρόλος των κοινωνικών υπηρεσιών,
• η υποχρέωση του δικαστή να κάνει «εκτίμηση κινδύνου» πριν λάβει απόφαση,
• ότι οι κοινωνικές υπηρεσίες δίνουν 123 περίπου ευρώ το μήνα διατροφή τα οποία αναζητούν από τον γονέα που δεν τα οφείλει,
• η διατροφή σταματάει στα 21,
• ότι αν ζουν μακριά οι γονείς, ο γονιός που έχει επιμέλεια πληρώνει μέρος από τα έξοδα μετακίνησης στον γονιό που δεν έχει επιμέλεια,
•  περιορίζεται το ενδεχόμενο ψευδών κατηγοριών με σκοπό την αποξένωση με τις διατάξεις για ενδοοικογενειακή βία.

Ακολουθούν

Α) επίσημο δημόσιο έγγραφο που αναρτήθηκε σε επίσημο σάιτ στα Αγγλικά

Β) Επίσημο πληροφοριακό έγγραφο στα Αγγλικά με παραπομπή σε επίσημο σάιτ για τον πρωτότυπο νόμο στα σουηδικά

Α) Από το επίσημο σάιτ  http://www.kvinnojouren.se/regulation-child-custody-sweden Το κείμενο   στα Αγγλικά έχει ως εξής  :

Οι γονείς που είναι παντρεμένοι όταν το παιδί γεννιέται έχουν αυτόματα έχουν από κοινού την επιμέλεια. Οι γονείς που δεν είναι παντρεμένοι πρέπει να εγγραφούν και να επιβεβαιώσουν την πατρότητα πριν αποδοθεί η από κοινού την επιμέλεια.

Το να έχουν την επιμέλεια του παιδιού σημαίνει ότι έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση να λαμβάνουν αποφάσεις που αφορούν τις προσωπικές υποθέσεις του παιδιού. Σύμφωνα με το σουηδικό δίκαιο αυτό σημαίνει ότι

•          οι γονείς είναι υπεύθυνοι για την προσωπική κατάσταση των παιδιών και για να εξασφαλίσουν  ότι τα παιδιά τους λαμβάνουν την κατάλληλη φροντίδα, προστασία και ανατροφή,

•          οι γονείς επίσης πρέπει να εξασφαλίσουν ότι τα παιδιά τους λαμβάνουν την κατάλληλη φροντίδα για την ηλικία τους, την εξέλιξή τους και άλλες περιστάσεις και να προσέχουν τα συμφέροντά τους όσον αφορά την οικονομική τους στήριξη και την εκπαίδευση,

•          οι γονείς πρέπει επίσης να βεβαιωθούν ότι τα παιδιά τους είναι υπό έλεγχο και να κάνουν κάθε αναγκαίο βήμα για να εμποδίσουν τα παιδιά τους να βλάψουν οποιοδήποτε άλλο.

Για να το θέσουμε απλά, αυτό σημαίνει ότι ο γονιός που έχει επιμέλεια πρέπει να προσέχει το παιδί και να βεβαιωθεί ότι ο βασικές ανάγκες του ικανοποιούνται, με άλλα λόγια ότι το παιδί έχει σπίτι, φαγητό, ένδυση, σχολική εκπαίδευση κλπ.

Αυτό δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι πρέπει να προσέχει το παιδί ο ίδιος, μπορεί να επιτρέψει άλλο να το κάνουν φροντίζοντας αυτό να μην βλάπτει το παιδί.

Διαμεσολάβηση

Εάν δύο γονείς εμπλέκονται σε νομική διαμάχη σχετικά με την επιμέλεια, κατοικία ή επικοινωνία, το δικαστήριο μπορεί να διορίσει ένα διαμεσολαβητή που θα συναντήσει τα μέρη και προσπαθήσει να τους βοηθήσει να συμφωνήσουν.

Κοινή επιμέλεια

Το παιδί που μένει με ένα από τους γονείς του έχει το δικαίωμα να έχει επαφή με τον άλλο γονέα. Εάν οι γονείς δεν συμφωνούν στο πόση επαφή πρέπει να έχει το παιδί με τον γονέα που δεν έχει επιμέλεια, αυτός ο γονέας μπορεί να προσφύγει στο δικαστήριο για την επικοινωνία.

Όλες οι αποφάσεις που αφορούν τον γονέα που δεν έχει επιμέλεια πρέπει να λαμβάνονται σύμφωνα με τα συμφέρον του τέκνου.

Προκειμένου ν’ αποφασίσει ποιο είναι το συμφέρον του τέκνου, το δικαστήριο πρέπει να κάνει πρώτα μία εκτίμηση κινδύνου. Εάν το δικαστήριο βρει ότι υπάρχει κίνδυνος για το παιδί να βλαφθεί με κάποιο τρόπο σαν αποτέλεσμα του να έχει επαφή με τον γονέα που δεν ασκεί την επιμέλεια ο γονέας θα πρέπει καθαρά να μην έχει δικαίωμα επικοινωνίας και θα πρέπει να μην υπάρχει καμία επαφή, αν και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να περιορίσει την επαφή με την παρουσία ενός προσώπου που την υποστηρίζει.

Ένας γονέας θα κριθεί ακατάλληλος για ν’ ασκήσει δικαίωμα επικοινωνίας μόνο σε εξαιρετικές περιστάσεις. Συχνά είναι δύσκολο ν’ αποδειχθεί ότι οι συνθήκες είναι ακατάλληλες και ότι το παιδί κακομεταχειρίζεται από ένα γονέα. Το πρόγραμμα επικοινωνίας καταρτίζεται ανάλογα με κάθε παιδί και μπορεί να ποικίλει από κάθε δεύτερο σαββατοκύριακο έως λίγες ώρες το μήνα.

Γενικά θεωρείται σημαντικό για το παιδί να έχει καλή σχέση με τον γονέα που δεν έχει την επιμέλεια.

Προσοχή επίσης πρέπει να δοθεί στο πόσο συχνά το παιδί θέλει να συναντήσει τον άλλο γονιό και όσο πιο ηλικιωμένο το παιδί και όσο πιο καθαρά μπορεί να εκφράσει τις επιθυμίες τους, τόσο περισσότερο οι επιθυμίες του παιδιού λαμβάνονται υπόψη.

Δεν μπορεί να εξαναγκαστεί ένας γονέας που δεν έχει την επιμέλεια και δεν επιθυμεί να συναντήσει το παιδί να το κάνει.

Διατροφή

Ο γονιός που δεν ζει με το παιδί του είναι υποχρεωμένος να πληρώνει διατροφή για το παιδί.

Εάν οι γονείς δεν μπορούν να συμφωνήσουν στο ποσό της διατροφής, ο γονέας με την επιμέλεια μπορεί να προσφύγει αμέσως στο Försäkringskassan, την υπηρεσία Κοινωνικής Ασφάλισης, για διατροφή του παιδιού. Ο χρόνος διεκπεραίωσης της αίτησης είναι λίγοι μήνες. Το Försäkringskassan πληρώνει SEK 1,273 το μήνα (περίπου 123 ευρώ)  ανά παιδί στον γονέα που δεν έχει την επιμέλεια.

Το Försäkringskassan ζητάει πίσω το ίδιο ποσό από τον γονέα που δεν έχει την επιμέλεια (η λιγότερα ανάλογα με την οικονομική κατάσταση του γονέα).

Η διατροφή πληρώνεται μέχρι να γίνει το παιδί 18 ή να εγκαταλείψει το σχολείο, όποιο γίνει τελευταίο, αλλά σταματάει όταν το παιδί γίνει 21.

Στην περίπτωση που ο γονέας που έχει την υποχρέωση να πληρώσει διατροφή έχει ένα ιδιαίτερα καλό εισόδημα το δικαστήριο μπορεί ν’ αποφασίσει σε ένα ψηλότερο ποσό διατροφής. Το δικαστήριο μπορεί ν’ αποφασίσει ότι το παιδί έχει επίσης το δικαίωμα σε ένα σταθερό ποσό επιπλέον διατροφής. Δεν υπάρχει ανώτερο όριο για αυτό το επιπλέον ποσό. Γίνεται εκτίμηση ως προς το ποιο είναι το λογικό πόσο που βασίζεταις τις ανάγκες του παιδιού και την οικονομική κατάσταση των γονέων.

Στην περίπτωση σοβαρού προβλήματος που εμποδίζει το δικαστήριο ν’ αποφασίσει το επίπεδο της διατροφής ο ηττηθείς διάδικος πρέπει να πληρώσει τα δικατικά έξοδα του αντιδίκου.

Ενδοοικογενειακή βία

Ένας γονιός μπορεί να λάβει αποκλειστική επιμέλεια του παιδιού εάν το δικαστήριο κρίνει ότι εάν αυτός ο γονιός είχε νομική επιτροπεία (Legal guardian) ή επιμέλεια (custodial parent) ή δικαίωμα επίσκεψης θα είχε βλαπτικά αποτελέσματα για το παιδί. Η εκτίμηση κινδύνου πρέπει να λάβει υπόψη εάν :

•          το παιδί ή ένα άλλο μέρος της οικογένειας είχε υποβληθεί σε κακοποίηση,

•          εάν υπάρχει κίνδυνος για το παιδί ν’ απαχθεί ή να παρακρατηθεί,

•          το παιδί θα βρισκόταν σε κίνδυνο με τον ένα γονέα, για παράδειγμα σαν αποτέλεσμα της κατάχρησης αλκοόλ, ναρκωτικών ή ψυχικής υγείας,

•          ένας γονέας δεν παρέχει την απαραίτητη φροντίδα για το παιδί, για παράδειγμα εάν δεν λαμβάνει αρκετό φαγητό ή φθάνει στο σχολείο ακατάλληλα ντυμένο για τις δραστηριότητες της ημέρας.

Στην πρώτη περίπτωση, της κακοποίησης, το δικαστήριο πρέπει να εξετάσει εάν το παιδί ή άλλο μέλος της οικογένειας έχουν υποστεί φυσική, ψυχολογική ή σεξουαλική κακοποίηση. Εάν ο γονιός υποβάλει τον άλλο γονιό ή ένα αμφιθαλή αδελφό ή εξ αγχιστείας αμφιθαλή αδελφό σε κακοποίηση το δικαστήριο πρέπει να το λάβει υπόψη. Αυτές οι πράξεις πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη. Ένας γονιός που είχε χτυπήσει για χρόνια τον άλλο γονιό δεν είναι απίθανο να θεωρηθεί αρκετά σοβαρός. Το να αποδειχθεί ότι έλαβε χώρα κακοποίηση μπορεί να είναι πολύ δύσκολη.

Β) ΕΠΙΣΗΜΟ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΟ ΕΝΤΥΠΟ ΤΟΥ ΣΟΥΗΔΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ

Στο τέλος του κειμένου παραπέμπεται επίσημη πηγή για πρωτότυπα κείμενα στα σουηδικά.

Parents and children

— information about current legislation

Production: Ministry of Justice, February 2008

Print: AB Danagards Grafiska

Photos: Jens Gustafsson/Folio, Lars-Peter Roos/Folio

Additional copies can be ordered by e-mail:

info.order@justice.ministry.se

Further information is available from the Swedish Ministry of Justice website: www.sweden.gov.se/justice

Custody

All children under the age of 18 have to be in the custody of one or two adults. Usually it is the child’s parents, or one of them, that have custody of the child.

Having custody of a child entails certain duties, such as ensuring that the child receives the care, security and upbringing that the child needs and ensuring that the child does not suffer significant harm. The custodian also has the right and obligation to decide about personal matters of importance for the child, such as the child’s education. The older the child is, the more account has to be taken of the child’s own wishes.

Custody refers to the legal responsibility that a custodian has. In general, the custodian is also the person who actually exercises custody, i.e. lives with and looks after the child.

Joint custody

Joint custody means that the parents share legal responsibility for custody of their child. The parents have to take decisions together about questions concerning the child. Joint custody does not mean that the child has to live for the same length of time with each parent.

Married parents automatically have joint custody of the child. If the parents are not married to each other, the mother has custody of the child. However, it is easy for the parents to register with the Swedish Tax Agency that they want to have joint custody. This is usually done in connection with the acknowledgement of   paternity to the social welfare committee. If the parents divorce, joint custody continues without any authority having to take a decision on this.

The right to take decisions during joint custody

Problems can sometimes arise when the custodians have to take all decisions jointly. This may, for instance, relate to the child’s need of mental health care, what preschool or school the child will attend or where the child will live. If the custodians cannot agree, a court can decide where the child will live or what the access arrangements will be.

If the parents find it very hard to cooperate, the solution may be that only one of them is given custody of the child and can then take the decisions independently. This may, however, mean that the parent who no longer has custody of the child has poorer contact with the child.

An inquiry appointed by the Government has proposed giving one of the child’s custodians the right to decide certain matters independently in exceptional cases. This decision right will only apply in certain areas, such as the child’s access to health care and dental care and the child’s schooling. As yet, no decision has been taken to amend the law in line with the inquiry’s proposal.

Guardianship

A child has to have a guardian until he or she becomes legally competent at the age of 18. It is the child’s guardian who handles the child’s financial affairs.

Usually the person who is the custodian is also the guardian.

In principle all the assets the child has are handled by the guardian. He/she must not mix his/her own assets with those of the child. The child’s assets are to be used, to a reasonable extent, for the maintenance, education and general benefit of the child. The assets that are not used have to be invested safely so that they give a good return.

A guardian ad litem is appointed for children who come to Sweden without their parents or another adult.

The guardian ad litem is responsible for the child’s personal circumstances and looks after the interests of the child in the place of the guardian and custodian.

Change in custody arrangements

If the parents agree that they want to change the custody arrangements, they can make an agreement to do so. To be valid the agreement must be made in writing and be approved by the social welfare committee. The committee may only approve the agreement if what the parents have decided is in the best interests of the child.

If one of the parents wants to change the custody arrangements, that parent must bring a court action.

The best interests of the child have to be the primary consideration in the court’s decision on custody. When  the court makes its assessment it has to pay particular attention to whether there is a risk of the child or another member of the family being subjected to abuse or of the child being unlawfully removed, retained or otherwise suffering significant harm. It has to make sure that the child’s need of good contact with both parents is satisfied. It is also important that the court takes account of the child’s own wishes, subject to his or her age and maturity.

Even if one parent opposes joint custody, the court can decide not to dissolve it. But if both parents are opposed to it, the court may not order joint custody.

The residence of the child

If the parents agree, they may enter into their own agreement about where the child is to live. To be valid their agreement must be made in writing and be approved by the social welfare committee. The social welfare committee may only approve the agreement if what the parents have agreed on is in the best interests of the child.

If the parents have joint custody the court may decide which of the parents the child will live with. The child can live with one parent or live alternately with both parents The best interests of the child have to be the primary consideration in the court’s decision.

Access

The child is entitled to access to the parent with whom he or she is not living. The child’s parents have a joint responsibility to ensure that the child’s need for access to both parents is met.

If the parents agree, they can enter into an agreement on access. The agreement must be in writing and be approved by the social welfare committee. The committee has to approve the agreement if what the parents have decided is in the best interests of the child.

If the parents do not agree, the court may decide about access. The decision always has to be based on the best interests of the child.

If one of the parents lives in some other place than the child, this often entails extra costs for travel, for example. In that case, the parent with whom the child is living has to make a reasonable contribution to help pay for these costs.

The custodian is responsible for ensuring that the child also has access to other adults with whom the child has a particularly close relationship. This can be the child’s maternal or paternal grandparents, for example.

Execution of a custody decision

It is usual for the parents themselves to make sure that what has been decided in an agreement or court order on custody, residence or access is executed voluntarily.

Anyone who needs help with execution can contact the district court and request enforcement. The district court will try to reach a consensus solution in the first place. The district court can give a suitable person the assignment of bringing the person who is looking after the child to voluntarily comply with his or her duty.

If this is not possible the district court can order a conditional penalty payment. This means that a person who does not comply with the order of the district court has to pay a considerable sum of money. A last resort, which is rarely used, is to move the child with the assistance of the police.

Wrongfully removed children

Sometimes a child is wrongly removed or retained, without the permission of the custodian, by some other person. This may, for instance, be a parent who is also a custodian, but who does so without the consent of the other custodian. On the request of a custodian, the district court can order that the child be transferred to him or her. It is also possible to have the child transferred even if it has been removed to or retained in another country (see below under the heading International aspects).

Maintenance

Parents have to pay maintenance for their children. They have to pay as much as is reasonable in view of the child’s needs and the parents’ financial capacity.

Maintenance has to be paid until the child reaches 18 years of age or if the child is attending compulsory school or upper secondary school. But no longer than until the child reaches 21.

A maintenance contribution has to be paid by the parent who does not have custody of the child and is not living with the child. A parent who has custody of a child but is not living with the child also has to 10 pay a maintenance contribution. The maintenance contribution is decided in an agreement or a court judgment.

If the parent does not pay anything or pays less than has been decided, the child is entitled to child support.

This support is paid by the Swedish Social Insurance Agency. The parent who is liable to pay maintenance has to reimburse all or part of what the Swedish Social Insurance Agency has paid to the child.

International aspects

An agreement or decision on custody, residence or access that is applicable in Sweden is also applicable in other EU countries and in the Nordic countries. Agreements and decisions from these countries are applicable in Sweden.

Sweden and several other countries have also entered into an agreement on cooperation to return children who have been wrongfully removed or retained. If a consensus solution cannot be achieved, it is possible to get help from the Ministry for Foreign Affairs to have the child returned.

Further information is available from the Swedish Central Authority, the Ministry for Foreign Affairs, tel. +46 8 405 10 00, www.sweden.gov.se

This brochure provides brief information about parenthood, custody, maintenance for children and related matters.

The regulations described here are mainly found in the Children and Parents Code (1949:381). You will

find the most recent version of the Children and Parents Code with all admendments entered into the original text on the website www.lagrummet.se  SE-103 33 STOCKHOLM www.sweden.gov.se/justice

ΣΥΓΑΠΑ  www.sos-sygapa.eu 

Cali - Le Droit des pères. Το δικαίωμα των μπαμπάδων - τραγούδι

http://youtu.be/0rmQu5bv9So

περίεργες θεωρίες για την καταστροφή της οικογένειας

<iframe width="640" height="393" src="//www.youtube.com/embed/0YPwcaDWIiw" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

H διαφήμιση για την οποία μιλάει όλος ο πλανήτης: Ο απόλυτος άνδρας -Eχει θέληση, χαρακτήρα και συγκινεί (βίντεο)

<iframe width="600" height="363" src="//www.youtube.com/embed/VteDp3IK-60" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>
www.sos-sygapa.eu

H διαφήμιση για την οποία μιλάει όλος ο πλανήτης: Ο απόλυτος άνδρας -Eχει θέληση, χαρακτήρα και συγκινεί (βίντεο)

Το Bussiness Insider τη χαρακτήρισε ως την καλύτερη και πιο εμπνευσμένη διαφήμιση της φετινής χρονιάς. Η διαφήμιση διηγείται την ιστορία ενός ηλικιωμένου άνδρα από...

τη Νότια Αφρική, που παρά το προχωρημένο της ηλικίας του είναι αποφασισμένος να μάθει να διαβάζει.

Το σποτ ξεκινά με τον συμπαθητικό άνδρα να αγοράζει ένα βιβλίο από την προθήκη ενός βιβλιοπωλείου. Και στη συνέχεια ξεδιπλώνεται το ακούραστο ταξίδι του για την κατάκτηση της γνώσης.

Έτσι, παρακολουθώντας κανείς τη διαφήμιση έχει την ευκαιρία να ακολουθήσει τον πρωταγωνιστή, στο ταξίδι της μάθησης. Βήμα-βήμα. Από το θρανίο στο οποίο κάθεται σε αίθουσα διδασκαλίας μαθαίνοντας το αλφάβητο, στην πρακτική που κάνει στο σπίτι του σχηματίζοντας λέξεις, ακόμη και με τα γράμματα-ζυμαρικά της σούπας του, τα μηνύματα που αφήνει στη γυναίκα του με τα γράμματα μαγνητάκια στο ψυγείο, τα βράδια που ξόδεψε διαβάζοντας, αλλά και τη σύγχυση που του προκαλεί ένα λαθάκι που έκανε στο Scrabble

Αργά, αλλά σταθερά οι επιδόσεις του βελτιώνονται και ο ηλικιωμένος κατακτά το στόχο του, καθώς και η μουσική που ακούγεται, παράλληλα, φθάνει στο αποκορύφωμά της. ksipnistere

Η ερωτική ζωή μετά το διαζύγιο

Μετά από ένα διαζύγιο, ή ένα χωρισμό από μια μακροχρόνια σχέση, πολλά είναι τα άτομα του οικογενειακού και του φιλικού περιβάλλοντος που ενθαρρύνουν την εύρεση ενός νέου συντρόφου. Πότε είναι, όμως, η κατάλληλη στιγμή για μια νέα γνωριμία.

Οι ειδικοί τονίζουν πως η κατάλληλη στιγμή διαφέρει από άτομο σε άτομο. Όλοι θέλουν κάποιο χρόνο να πενθήσουν τη χαμένη τους συναισθηματική επένδυση, μια διαδικασία που πολλές φορές έχει ήδη ξεκινήσει πριν από τον επίσημο χωρισμό, ενώ σε άλλες περιπτώσεις τα άτομα επενδύουν ακόμα συναισθηματικά, ενώ το διαζύγιο έχει οριστικοποιηθεί.

Κάποια άτομα λοιπόν, μπορεί να χρειάζονται 2 μήνες περίπου για να ξαναρχίσουν την ερωτική τους ζωή μετά το χωρισμό, ενώ κάποια άλλα να χρειάζονται χρόνια. Σε κάθε περίπτωση όμως, είναι σημαντικό να είναι κάνεις σε επαφή με το συναίσθημα του και να κινητοποιείται από αυτό και όχι από το χρόνο που περνάει.

Παράλληλα, εάν απασχολεί έντονα το άτομο η σκέψη του πρώην συντρόφου, θα είναι πολύ δύσκολο να αφοσιωθεί στο ξεκίνημα μιας νέας σχέσης. Οι ειδικοί στο σημείο αυτό παρατηρούν πως κάποια άτομα μπορεί να φτάσουν μέχρι και στο σημείο να ξαναπαντρευτούν για να αποδείξουν στους πρώην τους, αλλά και στον εαυτό τους, ότι μπορούν να συνεχίσουν τη ζωή τους, ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι καθόλου έτοιμοι. Η αλήθεια είναι ότι κανείς δε θα ήθελε να ξεκινήσει μια σχέση με κάποιον που επενδύει ακόμα συναισθηματικά σε προηγούμενο σύντροφο. 

Ένα ακόμα στοιχείο που σχετίζεται με την ετοιμότητα ενός ατόμου να ξεκινήσει μια νέα σχέση είναι το κατά πόσο είναι ανοιχτό σε νέες εμπειρίες. Συχνά, μια μακροχρόνια σχέση δημιουργεί μια ζώνη ασφαλείας , η οποία όταν διαρρηγνύεται με το τερματισμό της, φέρνει τους δυο συντρόφους αντιμέτωπους με μια πραγματικότητα που είχαν ξεχάσει. Είναι σημαντικό, λοιπόν, μετά το χωρισμό τα άτομα να αποκτούν σιγά -σιγά νέες εμπειρίες έξω από την καθημερινή τους ρουτίνα, έτσι ώστε να αρχίσουν να λαμβάνουν επιβεβαίωση, τόσο για τα ίδια, όσο και για τη ζωή τους. Ένα νέο χόμπι, ένας νέος φίλος, ή μια ανανέωση στην εμφάνιση, θα δώσουν στο άτομο τη δύναμη και την επιθυμία να γνωρίσει νέους πιθανούς συντρόφους, καθώς και να αντλήσει από τις γνωριμίες αυτές μόνο τα θετικά στοιχεία, χωρίς να επηρεαστεί από α αρνητικά.

Πολλά είναι τα άτομα, επίσης, που αντιμετωπίζουν δυσκολία με το γεγονός ότι πλέον είναι «ελεύθεροι», προσδίδοντας σε αυτό ένα καθεστώς ταυτότητας, την οποία θέλουν όσο το δυνατόν πιο γρήγορα να αλλάξουν, με αποτέλεσμα να μπαίνουν σε μια νέα σχέση χωρίς να είναι έτοιμοι. Δεν μπορεί όμως κανείς να πενθήσει τη σχέση που τελείωσε και να θεραπευτεί από αυτή, εάν δεν μείνει για κάποιο διάστημα μόνος. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι πρέπει να απομονωθεί και από το φιλικό περιβάλλον. Η κοινωνική ζωή με άλλους «ελεύθερους» φίλους μπορεί να λειτουργήσει πολύ υποστηρικτικά και να βοηθήσει το άτομο να προσαρμοστεί στη νέα πραγματικότητα των αδέσμευτων ατόμων, η οποία είναι πολύ πραγματική από αυτή που το άτομο θυμάται πριν από τη μακροχρόνια σχέση του.

Πολύ συχνά, προβληματίζονται ιδιαίτερα οι διαζευγμένοι γονείς, σχετικά με την επίδραση που θα είχε μια νέα σχέση στα παιδιά τους. Η αλήθεια όμως, είναι ότι κανένας γονέας δεν αφήνει το παιδί του να αποφασίσει για τον ίδιο, όποτε το παιδί δε θα έπρεπε να λειτουργεί ως ανασταλτικός παράγοντας, εάν ο γονέας επιθυμεί να συνεχίσει την ερωτική του ζωή με έναν νέο σύντροφο. Οι ειδικοί όμως επισημαίνουν ότι χρειάζεται προσοχή. Είναι πολύ σημαντικό ο νέος σύντροφος να έρχεται σε επαφή με τα παιδιά με αργούς και σταθερούς ρυθμούς, στην περίπτωση, βέβαια, που υπάρχει η προοπτική μιας μακροχρόνιας, σοβαρής σχέσης. 

Πηγή : webmd



Το άρθρο επιμελήθηκε ο Κ.Κωνσταντινίδης, Χειρουργός, Ουρολόγος-Ανδρολόγος, Πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών, www.andrologia.gr  www.sos-sygapa.eu

Ο ρόλος του πατέρα στην οικογένεια (παλαιές θεωρίες)

www.sos-sygapa.eu

παλαιές θεωρίες περί πατρότητας.......:

Δέστε τα νεώτερα: 

www.sos-sygapa.eu

«Οι άνδρες αποτυγχάνουν στο ρόλο του πατέρα. Δεν ενδιαφέρονται πολύ για την αγωγή των παιδιών και παραχωρούν το δικαίωμα αυτό ολοκληρωτικά στη μητέρα. Κι αν τυχόν τα παιδιά δημιουργήσουν μια κατάσταση που εμπνέει ανησυχίες, οι άνδρες αντιδρούν με φωνές και προξενούν μόνο περισσότερο κακό.»

Αυτή είναι μια κατηγορία που ακούγεται αρκετά συχνά, όχι μόνο από τις γυναίκες, αλλά και από τους ειδικούς.

Ο Bodamer αναφέρει δύο τύπους πατέρων, που συναντώνται συχνά στην κοινωνία μας. Οι δύο αυτοί τύποι είναι:

1.       Ο σπασμωδικά αυταρχικός. Η αυταρχική του διάθεση είναι κατάλοιπο της παλαιάς πατριαρχικής στάσεως, την οποία, ίσως, κληρονόμησε από τον πατέρα του. Ο τύπος αυτός επιβάλλεται δεσποτικά στη γυναίκα  και τα παιδιά του, με αποτέλεσμα να προκαλεί εκ μέρους των νευρωτικές και φοβικές αντιδράσεις.

2.       Ο τύπος που υποκρίνεται μια φαινομενικά ανδρική αυταρχικότητα. Τον συναντούμε συνήθως σε ανδρόγυνα, όπου η έξυπνη γυναίκα συμπεριφέρεται σαν να αναγνωρίζει τον κυρίαρχο και αποφασιστικό ρόλο του, ενώ στην πραγματικότητα είναι εκείνη που ανατρέφει, διαπαιδαγωγεί, μορφώνει τα παιδιά και αναλαμβάνει κάθε ευθύνη.

Στην περίπτωση του πρώτου τύπου πατέρα, οι πατριαρχικές και αυταρχικές του ιδέες για την αγωγή απέτυχαν οικτρά. Πολλοί άνδρες της σημερινής εποχής δεν μπορούν πραγματικά να καταλάβουν ότι ο κόσμος έχει αλλάξει. Οι συνθήκες της ζωής έχουν γίνει πολύπλοκες και πολύπλευρες. Οι παλιές αρχές έχουν ξεθωριάσει και αδυνατούν να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες που είναι πολύ πιο απαιτητικές και πολυσύνθετες.

Ο δεύτερος τύπος πατέρα είναι ο «Μπαμπούλας – Πατέρας». Μόλις έρθει στο σπίτι κυριαρχεί μια ατμόσφαιρα φόβου και δυσθυμίας. Οι γυναίκες με τέτοιους συζύγους φοβερίζουν τα παιδιά τους με τις φράσεις: «Περίμενε να γυρίσει ο πατέρας σου και θα δεις τι θα γίνει.» Στο τέλος, ο τύπος αυτός του πατέρα χάνει κάθε σεβασμό από μέρους των παιδιών του, όταν αυτά μεγαλώσουν.

Τα παιδιά αισθάνονται την ανάγκη να βλέπουν στο πρόσωπο του πατέρα τους την αυθεντία, τη δύναμη εκείνη που μπορεί να καθοδηγεί. Όταν διαγνώσουν αβεβαιότητα και αντιφάσεις στην πατρική υπόσταση, γίνονται κι αυτά αβέβαια.

Ο αφανής πατέρας

Οι ειδικοί για τα προβλήματα αγωγής των παιδιών κατηγορούν, ως επί το πλείστον, τον «αφανή πατέρα» ∙ τον πατέρα που υπάρχει, κι όμως δεν υπάρχει. Αυτός ο τύπος πατέρα διακατέχεται από ένα συναίσθημα αβεβαιότητας και ανικανοποίητου για το άτομό του, γι’ αυτό και καταβάλλει συνεχώς προσπάθειες να επιβληθεί στον τομέα των επαγγελματικών του απασχολήσεων και να καλυτερεύσει την οικονομική του κατάσταση. Έτσι, δεν του μένει ελεύθερος χρόνος να εκπληρώσει τα καθήκοντά του σαν πατέρας και σαν παιδαγωγός.

Ανταγωνισμός μεταξύ πατέρα και γιου

Απέναντι στο γιο του, κάθε πατέρας υιοθετεί μια δίπλευρη στάση. Από τη μια πλευρά, οφείλει ο γιος να κατορθώσει κάτι στη ζωή – κι αν είναι δυνατό, περισσότερα από τον πατέρα. Εδώ παρατηρείται πολλές φορές η τάση των πατέρων να κατευθύνουν τους γιους τους στην εκπλήρωση των μεγάλων προσδοκιών τους, καθώς οι ίδιοι δεν κατάφεραν να τις πραγματοποιήσουν. Από την άλλη πλευρά, ο πατέρας φοβάται το γιο του – πολλές φορές ασυνείδητα – γιατί βλέπει στο πρόσωπό του έναν ανταγωνιστή. Αυτό ισχύει ακόμα κι όταν ο γιος δεν ακολουθεί την επαγγελματική κατεύθυνση του πατέρα του.

Πατέρας και κόρη

Η σχέση του πατέρα με την κόρη παρουσιάζει μια ιδιαίτερη ένταση. Στα μάτια του μικρού κοριτσιού, ο πατέρας της είναι «ο άνδρας».

«Εγώ θα παντρευτώ τον μπαμπά μου», λέει συχνά το τετράχρονο κοριτσάκι. Η δεκατετράχρονη κοπέλα κάνει τις πρώτες πρόβες της γυναικείας φιλαρέσκειάς της μπροστά στον πατέρα της και περιμένει από αυτόν την πρώτη αναγνώριση. Ο πατέρας είναι ένα ακίνδυνο αντικείμενο, γι’ αυτό και η κόρη αποτολμά τόσα πολλά πράγματα που δεν μπορεί να κάνει με συνομηλίκους της ή με ξένους άνδρες.  

Στα περισσότερα κορίτσια, όταν κάνουν σκέψεις γύρω από  τον μελλοντικό σύζυγό τους, παρεμβάλλεται η χαρακτηριστική εικόνα του πατέρα τους. Όταν αυτή η εικόνα είναι «θολή», γιατί ο πατέρας έπαιζε έναν αφανή ρόλο στην οικογένεια, τότε τα κορίτσια ζητούν ως επί το πλείστον σαν σύζυγο έναν ηλικιωμένο άνδρα. Ζητούν, δηλαδή, από τον άνδρα να συμπληρώσει το κενό του πατέρα.

Ειδικά καθήκοντα του πατέρα

Κάθε πατέρας – όπως και κάθε μητέρα – θα πρέπει να γνωρίζει ότι μόνο ως μια ορισμένη ηλικία έχουν δικαίωμα να ασκούν επιρροή στα παιδιά τους. Όταν όμως έρθει η κατάλληλη στιγμή, πρέπει να τ’ αφήνουν ελεύθερα. Ο νέος άνθρωπος πρέπει να νιώθει ελεύθερος, ώστε να μπορεί να αναπτύξει τις πρωτοβουλίες του και να αναλάβει μόνος του την ευθύνη των πράξεών του.

Ένα από τα πολλά καθήκοντα, που έχει ένας πατέρας προς τα παιδιά του, είναι να βοηθά τα παιδιά να αποδεσμεύονται σταδιακά από τον οικογενειακό δεσμό.

Το δικαίωμα της πατρότητας και της μητρότητας δημιουργεί και τα ανάλογα καθήκοντα. Το παιδί που γεννιέται έχει ανάγκη βοήθειας. Αρχικά, χρειάζεται την περιποίηση και τη φροντίδα. Γι’ αυτό θα έπρεπε η γυναίκα να φροντίζει να φέρνει σε επαφή τον άνδρα της με το νεογέννητο παιδί της. Αυτή η επαφή πατέρα και παιδιού θα βοηθήσει τον άνδρα να αντιληφθεί πραγματικά τι βοήθεια χρειάζεται αυτό το μωρό. Μ’ αυτόν τον τρόπο ξυπνά και το προστατευτικό ένστικτο του άνδρα. Ο ρόλος του πατέρα θα πρέπει να αναπτυχθεί στον άνδρα.

Με τις πρώτες βοήθειες που αρχίζουν, είτε με το να δώσει στο παιδί το γάλα, είτε με το να αλλάξει, νιώθει ο άνδρας ένα στενότερο δεσμό με το παιδί του.

Ποιος είναι ο «ιδανικός» πατέρας τελικά;

Ο ιδεώδης τύπος πατέρα είναι ο άνδρας που πλησιάζει τα παιδιά του, χωρίς να τους εμπνέει φόβο ∙ τα συμβουλεύει, χωρίς να παριστάνει τον παντογνώστη. Κερδίζει την εμπιστοσύνη τους, όχι με το να παίρνει τη θέση του «σεβαστού πατέρα», αλλά με το να συζητά μαζί τους τα προβλήματά τους κι ακόμα με το να τούς διηγείται προσωπικά νεανικά του λάθη και εμπειρίες. Δε φοβάται ότι με αυτό τον τρόπο θα χάσει το σεβασμό των παιδιών του. Συνήθως ο πατέρας είναι αυτός ο οποίος εδραιώνει στην ψυχή του παιδιού το συναίσθημα της ασφάλειας. Θεωρείται ο προστάτης και ο υπερασπιστής της οικογένειας.

Σήμερα, γνωρίζουμε πως για την υγιή σωματική, πνευματική και ψυχική ανάπτυξη ενός παιδιού είναι απαραίτητη η φροντίδα και η πολύπλευρη συμβολή του πατέρα.

Ο συνδετικός κρίκος, που ενώνει τον στενό οικογενειακό κόσμο με τον μεγάλο και απέραντο κόσμο της ζωής, είναι ο πατέρας. Και όχι μόνο συνδέει, αλλά και προστατεύει τα παιδιά του να διανύσουν χωρίς φόβο το δρόμο που πρέπει, ώσπου να αποκτήσουν τη δύναμη που θα τους επιτρέψει να ανοίξουν μόνα τους πια τα φτερά τους.

Ο ιδανικός πατέρας είναι σαν τη σκιά: αθόρυβος και πανταχού παρών. Ένας πατέρας που εμπιστεύεται το παιδί του και που το παιδί τον εμπιστεύεται επίσης. Καλός είναι ο πατέρας εκείνος, που δεν θα ανακατευτεί όταν το παιδί δεν θέλει να του δώσει εξηγήσεις και θα σιωπήσει κάνοντας υπομονή, έως ότου έρθει η κατάλληλη στιγμή. Ιδεώδης είναι ο πατέρας που αφήνει τα ινία ελεύθερα, φαινομενικά τουλάχιστον, και που, παρ’ όλα αυτά, είναι παρών όταν κληθεί «αθόρυβα» από το παιδί του, σε βοήθεια.

Πατέρας και μητέρα είναι ισότιμοι και έχουν και οι δύο υποχρεώσεις απέναντι στα παιδιά τους. Ο κάθε ένας οφείλει να αναλάβει τον ανάλογο ρόλο του, για να καταστεί η συμβίωση ομαλή. Η συμβολή και των δύο θα συντελέσει στην αλληλοσυμπλήρωση, παράγοντα απαραίτητο για την αρμονία ενός γάμου. Κι όταν οι γονείς εκπληρώσουν αυτούς τους ρόλους, τότε αναπτύσσεται και στο παιδί η ιδέα της τάξεως και της αληθινής κοινωνικής συμβίωσης.

Βιβλιογραφία:

Όσβαλτ Κόλλε, Γνώρισε το παιδί σου: Το παιδί σας, αυτό το άγνωστο πλάσμα, Εκδόσεις Αδελφών Γ. Βλάσση

Όσβαλτ Κόλλε, Γνωρίστε τον άντρα σας: Ο άντρας σας, αυτός ο άγνωστος, Εκδόσεις Αδελφών Γ. Βλάσση

Νίκη Λιώτη, Ψυχολόγος http://nikipsychology.blogspot.gr/

www.sos-sygapa.eu

Νέα βιβλιογραφία: 

Το διαζύγιο στην Ελλάδα σε βιβλία

http://spitalas.blogspot.gr/2014/02/blog-post.html